Szaruś czyli pochwała kastracji - opowiada Jola

 

"Szaruś jest wielki, potężny, władczy i charakterny. Łazi za człowiekiem, wywala brzucho, ale na próby głaskania wali łapą. 

Nikogo się nie boi, nie ucieka przed psami. Wprowadził się na nasze podwórko już prawie rok temu i poczuł się panem na włościach - przegania ze „swojego” terenu inne koty. Szukam mu domu z możliwością wychodzenia, raczej bez innych kotów i agresywnych psów, bo ten łobuziak nie zechce przed nimi uciekać". 

Tak pisałam o Szarusiu jesienią 2012 r. Byłam na niego zła, bo atakował miejscowe kotki - a zwłaszcza Dixi, która ze strachu przed nim wspinała się na drzewa i potem musiałam wzywać straż, żeby ją ściągnęła. Dixi panicznie bała się Szarusia, a on ścigał ją i atakował.
Kotka koczowała pod samochodami na podwórku obok i z płaczem przychodziła do podstawionej miseczki, oglądając się cały czas nerwowo. W końcu musiałam zamknąć ją w piwnicy, bo zbliżała się zima. Przez pół roku biedna kotka siedziała zamknięta, a ja biegałam o północy zgasić jej światło, które zapalałam w piwnicy przy karmieniu. Przez resztę czasu piwnicę oświetlała lampka na akumulator, codziennie wymieniana...

Dixi nie najlepiej znosiła zamknięcie, siedziała często przy siatce, zamykającej maleńkie okienko i ze smutkiem patrzyła na świat. Zimą był jeszcze jakoś, ale gdy przyszła wiosna poczułam, że nie mogę dłużej więzić kotki. Niech się dzieje co chce - otworzyłam okienko. Myślałam,że Dixi od razu wybiegnie, ale nie - ostrożnie wychodziła ze swojej "kryjówki" i chowała się tam, czując niebezpieczeństwo.
A niebezpieczeństwo, w postaci Szarusia, szybko pojawiło się w pobliżu.  Ale okazało się, że pół roku, jakie upłynęło od kastracji, zasadniczo zmieniło charakter kocura. Dixi nie musiała się już go obawiać i oba koty szybko zawarły "pakt o nieagresji", który stopniowo chyba przeradza się w przyjaźń. Koty stały się nierozłączne. Szaruś, który zimą rezydował w węźle cieplnym, przeprowadził się do piwnicy i dzieli ją z Dixi, która wyraźnie nie ma nic przeciw temu. Jedzą razem, chociaż z oddzielnych miseczek. Czasami Dixi próbuje ocierać się o Szarusia :-) Cieszę się, że kotka ma towarzystwo.

Teraz pojawia się na podwórku nowy kot, czarno-biały, bardzo płochliwy i "moje" koty go nie atakują. Przymierzam się do złapania nowego, bo trzeba go wykastrować, a poza tym kot ma na szyi obróżkę, która na pewno mu przeszkadza. Po kastracji można go będzie wypuścić na podwórku - jestem przekonana, że rezydenci przyjmą go do stada.