Moje koty - Tramwajarz

 

Od bardzo dawna planowałam opisywać na bieżąco różne akcje i „moje” koty - rzadko się udawało. Teraz już o wielu nie pamiętam, dopiero jak patrzę na zdjęcia coś wraca, a opisać pewnie nie zdążę. Wielu opisywać nie chcę - a raczej nie chciałam, bo nie chciałam opisywać niewiarygodnej postawy „opiekunów” tych kotów.

Miałam kontakt z blisko tysiącem karmicieli z Łodzi i bliskich okolic. Część z nich dzwoni po klatkę łapkę, klatkę pobytową, jakąś pomoc typu „know how” - to niestety mniejszość. Reszta…. Trochę opisów jest w moich tekścikach, przemnóżcie to kilka razy…

Dziś będzie o Tramwajarzu.

Panleukopenia

 

Jak zapewne wiecie, od 2025.11.06 mam w domu dzikuska Studenta po operacji strzaskanej żuchwy. Już po operacji - 2025.11.13 - nadal karmię strzykawką, ale próbuje sam pić wodę i wylizywać pasztecik. Dostaje do dzioba 3 gourmety, czwarty sobie liże. Głodny mam nadzieję nie jest.

Ale raczej nie wiecie, że od końca października mam w nibybiurze dwa maleńkie kociaki. Tam też są czekające na dobry dom Bengee i białorudy Irysek. Razem, bo to jedyny kot, którego Bengee nie atakuje. Kociaki początkowo były w klatce - ochrona przed Bengee’m, ale jakoś je polubił i nie zjadł.

Kot z przetrąconą szczęką

 

Poniedziałek, 2025.11.03 godz.16 - telefon - dzwoni studentka (kilkakrotnie podkreślała, więc chyba ważne?) z informacją, że wczoraj o 23ciej widziała kota z przetrąconą szczęką, dostała mój telefon więc dzwoni i kategorycznie żąda interwencji. Następnie opisuje mnie w necie jako osobę opryskliwą, wyłapywaczkę od siedmiu boleści, cytuje mało grzeczne słowa, których NIE wypowiedziałam itp. Nie chce mi się tu drążyć, ale to po raz kolejny skłania mnie do zakończenia pomocy kotom. Ja wiecie, nie trudnię się zawodowo wyłapywaniem kotów, staram się im pomagać jako osoba prywatna. Właściwie ciągle gdzieś łapię, jedna „akcja” nakłada się na drugą, po każdej zostaje jakiś kot nie nadający się do powrotu w swój teren, po każdej zostają jakieś długi…

Oraz zniechęcenie i niesmak. Coraz większe.

Święty spokój?

 

Takiego „świętego spokoju” wrogowi nie życzę. Nie pisałam szerzej od końca sierpnia, co absolutnie nie znaczy, że nic nie robiłam. Tylko ile razy można opisywać łapanki? Siedzenie godzinami przy klatce, wysłuchiwanie „pani, nie złapią się” od karmicielki? Słuchać już tego nie można, więc po co pisać?

Kolejny spokojny dzień emerytki

 

Czyli nieszczęścia chodzą parami, albo chińskie przekleństwo „obyś w ciekawych czasach żył”.

W ciekawych czasach żyję, owszem, bez zachwytu, ale jakoś te czasu dość daleko się rozgrywają na szczęście. Bo ja już bardziej cenię miękkie kapcie, spokojne sprzątanie kuwetek i mycie podłóg.

Ale czasem albo coś mnie podkusi, albo ktoś poprosi. No i….

Spokojny dzień emerytki

 

Zdjęć nie będzie. Będzie za to moje wielkie zdziwienie odnośnie telefonu 112 i służb.

No więc - wczoraj, czyli środa 2025.08.27 jadę do koleżanki, zabrać ją z kotami do weta, umówiona na konkretną godzinę. Jadę zachodnią z północy na południe, na mapce z góry na dół - trasa zaznaczona zieloną linią.

Trio czy tercet?

 

Właściwie nic szczególnego, ot, akcja jakich wiele, za to spokojna, udana, bez nerwów, bo z normalnymi, pomagającymi ludźmi. Ale jakoś mam ochotę i pewnie czas napisać - zleconko zawodowe skończone. A że po raz kolejny obiecuję sobie opisywać te łapanki, no to do dzieła.

Muzeum Lalki - Jupienter

 

Zupełnie nie w temacie bloga? Nie, to wszystko to w końcu JA. Piszę na blogu o kotach, ale oprócz kotów mam też inne sprawy / zainteresowania.

Mała rzecz?

 

Wielkanocny poniedziałek 2025.04.21, późne popołudnie. Czuję się źle, fizycznie i psychicznie - po niedawnym zapaleniu oskrzeli i tygodniu jeżdżenia na łapanie kotów - 2x dziennie po 40 minut w jedną stronę, 11 kotów, 7 jeszcze u mnie, klatki łapki odbierałam z pomocą policji…

No więc leżę, przysypiam, ktoś podsyłam mi wiadomość z FB że klatka łapka pilnie potrzebna - Chopina, blisko.

Znów żebry

 

Nie dla „moich domowych” kotów. Choć ostatnio kosztowały mnie trochę nadstandardowo, bo amputacja oczka czarnulki Niuni - dzikiej starszej kotki, która w styczniu 2022 trafiła do mnie z krwawiącym ogromnym guzem na pleckach. Jest dobrze, ale oczko nagle „urosło” - i trzeba było amputować. W końcu stycznia 2025 zgarnęłam małego chorego Tramwajarza - kk nie do końca przeszedł, a objawił się FIP… Niby zawsze twierdziłam, że nie będę leczyć FIPa, bo to kosmiczne koszty, ale leki staniały, leczenie z badaniami powinno zamknąć się kwota ca 3tys, udźwignę. Daję też radę walczyć z giargiami i biegunką pięknego Bengee…

Historia pewnego zaginionego kocura

opowiedziała Kasia

    W okolicach listopada 2023 roku w naszym ogrodzie pojawiła się kotka sąsiadów w towarzystwie rudego kota. Nie wzbudziło to w nas większego zdziwienia – nasza działka jest częstym miejscem odwiedzin okolicznych kotów. Jednak z czasem zauważyliśmy, że nowy gość nie tylko regularnie się pojawia, ale w końcu zaczął przychodzić codziennie.

Adopcje na odległość

 

Adopcje na odległość. Zwłaszcza z dostarczeniem kota do innego miasta.

Wyleczyłam się z tego już dawno.

Bo jakoś nie wierzę, że w Toruniu czy Wrocławiu brakuje kotów do adopcji. Pewnie nie brakuje, ale ktoś chce ładnego, albo typie rasy. Za darmo. Jeśli czeka na podanie na tacy, przekona mnie, że ma warunki i przyjedzie po zwierzaka - ok. A ja w razie czego będę miała jeden kurs gdzieś tam mniej.

Ale jeśli ja mam dowieźć?

Nie. Bo: